Sevgili H.,
Gözlerim şişti sabah kalktığımda.Dün gece çok ağladığımdan zannımca.
Ağlamak güzeldir derler ya,aslında ondan ağladım ben.Güzel mi diye merak ettim.Gözpınarları temizlenirmiş.Böğürerek ağlarsan ciğerlerin de genişlermiş. O kısmını test edemedim.İçin için ağladığımdan zannımca.
Ama güzelmiş,anladım.Gözlerim de daha seksi bakar oldu sanki böyle..
Biliyorum üzüldün sen de.Tamam sorun yok,merak etme dedim ben sana
ama di mi?Sen iyi ol yeter ki..
Ansızın gelivermiştin diyemiycem.Çünkü ben süzülerek girdim hayatına.
Açtın kapılarını sen de hesapsızca. 'Sultan'ım,bekliyordum' dedin.Beni buyur ettin.Üç kişilik okeyine dördüncü oldum ama okeyi dışarı vurmayı bir türlü beceremedim.Güldün sen de hep bana.'Ah Güüll,ne tatlısın sen'dedin.
Piki'lerimi savurdum ben de havaya hep senin için.
Paylaşmak değil midir hayat?Paylaştıkça çoğalmaz mıyız?Yok,değilmiş.
Peki ben bu yanlışın neresindeyim?Aslında yanlışın ta kendisiyim.
Ya da yanlış olan zamanın tam da merkezindeyim.
Sevgili H.,
Yine bir dönüm noktasındayım hayatımın.Radikal kararlar almak üzereyim.
Belki yine yeni bir başlangıç için. Ondandır sanırım hassasiyetim.
Ama sen bunu bilirsin.Çünkü sen bendesin.Bedenime dar ruhumun ne yorgun olduğunu bilirsin.Ve şimdi bir elim çenemde,gözlerim yanıyor hala,
sanırım içim de acıyor,senin gidişini seyrediyorum.
Gitmek yoktu,uzun,keyifli sohbetlerde..Sen giderken farkettim dizlerimin üzerindeki ellerimi.. Gitmeyi saklamışım avuçlarımın arasında,üzerini de ustalıkla örtmüşüm..Yine var olanı yok saymışım, bildim..
Ama üzülme,dedim ya,şimdi tam da dediğin gibi,
küçük bir kız çocuğu gibi,
ben yine de çok seviyorum seni..