uğur böcüküm..

Ne zaman bir uğur böceği görsem içim pır pır ediyor benim yaa..Yüzüme kocaman bir gülümseme yayılıyor ve başlıyorum ''ay ay ay şunun güzelliğine bak yaa'' nidalarına..
Bu arada uğur böceğinin asıl adının gelin böceği olduğunu öğrendim ayaklı google'ımdan.Karar verdim zati dövmesini yaptırıcam miniminnacık.

Yazılarımı takip eden sevgili dostlarım beni sık eleştirir oldular.Yazdıklarımı çok depresif ve karamsar bulduklarını,aslında bunun ben olmadığımı,konuştuğum gibi yazarsam,yaşadığım gibi aktarırsam daha keyifli olacağını dediler durdular hafta boyunca.Dönüp bi daha okudum ne yazmışım ben bööle karamsar diye.Sanırım depresif ruh hali içindeyken karalıyorum,çiziktiriyorum,ortaya çıkan da biraz karamsar görünüyor..Sanıyorum ama,inanıyorum demedim bi kere..

Bi deniyim bakalım nasıl olacak?Bakalım ben hoşlanacak mıyım?Yazmak biraz da bencillik çünkü bana göre..Yani başkaları okusun,beğensin diye değil bu çiziktirmeler.Çantamda hep not defterimle gezerim ben.Gözlemlemeyi çok seviyorum.Hele yurdumdan insan manzaraları..algıladığım herşey bende başka bir şeyi çağrıştırıyor ve bunu yazıya dökmek istiyorum.Başlarda not defterime,ajandama yazdıklarım zamanla içimden taşmaya başladı.İç dökme aslında bu kuralsızca.

Paylaşmak istiyorum bir de uzun zaman önce kalemimi neden bıraktığımı.Ortaokul yıllarımda 4-5 sayfalık bir öykü yazmıştım.Edebiyat öğretmenim (ismini verip kendisini utandırmayayım!) sınıfta okumamı istedi.Daha ikinci paragrafa yeni geçmiştim ki ayağa kalkıp 'tamam tamam kes' dedi.Şaşkın şaşkın bakarken ben 'utanmıyor musun sen Firuzan'ın romanından alıntı yapıp ben yazdım demeye'dedi.Gak guk anlamadı ben,Firuzan kim ola ki,ben kimim,nerdeyim,buraya nasıl geldim...Anlaşıldığı üzere sınıfta tüm arkadaşlarımın içinde alıntı yapmakla suçlanmam,rencide edilmem,bir eğitimcinin akıl almayacak tavrı nedeniyle o gün kalemi istemsiz şekilde bıraktım.

Sustuklarım büyür içimde der ya bir şarkı..Ne zaman taşsam kendimden kalem alırım elime hep(alternatifi klavyeme de saygısızlık etmeyeyim).Claude Shalle dinleyerek dökülmek de nasıl bir keyif :))

Sevgili dostlarım..İçimde büyüttüklerim,içimden taşanlar olacak zaman zaman bu satır aralarında.Satır aralarımı en iyi -ДОГАЊ- çözüyor aslında ama neeeyseee :)

Uğur böcüküm benim..'uç uç böcüküümm,annem sana terlik pabuç alacaaakkk '...