hüzün müdür acep benim adım !!!!!

Hüznü seviyorum galiba ben. Hele ruh halim iyi değilse ki çok çabuk düşerim ben bu anlamda, direncim düştüyse yapışıp kalıyor bana hüzün. Kimseye verdiğim bir rahatsızlık yok neyse ki.. Hani o negatif enerji yayma meselesi falan olmuyor yani. Önce radyoda slowturk frekansı ayarlanır. Şekerli türk kahvesi ve sigara tabakası alınarak pencere kenarına oturulur. Netbook da alınarak bilimum bloglar okunmaya başlanır. Arada dalıp gidilir, hesaplaşma saati gelmiştir.

İnsanoğlu ne garip. ölçüsü,ayarı yok çoğunun. imalat hatası zannımca. Sevmiyorum şu anaç yanımı. Seçimlerim hatalı bu sebeple. Beni yanıltıyor. En az zararla sıyrılabilmek için tüm gayretim.

Kuzum; sana güvenmek istiyorum. Çünkü en az kendim kadar samimi buldum seni. Bulmaca çözmek değil niyetim. Nolur açık ol, net ol. Biri beni mi anlattı ki sana bu kadar sarılıp sarmalandık, parçalar bu kadar mı cuk oturur. Bitterden sinemaya kadar. Şaşırtıcıydı bu hız. Frene şimdi mi basmalıydık bilemedim. Sakladığın, paylaşmak istemediğin her ne ise beni senden uzaklaştırıyor. Senin için ne yapabilirim? Hayatın boyunca kaç kere duydun ki bu cümleyi? Ne kadar önemli olduğunu kaybetmeden farketmelisin. Oldu di mi hayatında iniş çıkış. Ee sorun ne? Gerçeği görebilmen için engel ne? İletişim kuramaman mümkün değil bu donanımla. Bencilce..

Artık kimseye uzat elini demiyorum. Yeni bir sistem kurdum içimde, kendi kendini onarıyor teklediğinde.. Ben kaldığım yerden devam ediyorum.

Eee beni seven arkamdan gelsin kuzzuuummm...